بسم الله الرحمن الرحیم

کفارات گناهان

یا

از بین برندگان گناه (4)

کثرت سجده

 شخصى آمد خدمت نبى مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) عرض کرد: یا رسول اللّه گناهانم بسیار گشته و اعمالم اندک و ضعیف است.

حضرت پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

أَکْثِرِ السُّجُودَ فَإِنَّهُ یَحُطُّ الذُّنُوبَ کَمَا تَحُطُّ الرِّیحُ وَرَقَ الشَّجَرِ

«بسیار سسجده کن زیرا سجده (بر خدا) گناهان را فرو مى‏ریزد همانطور که باد برگهاى درختان را بر زمین مى‏ریزد.»

(بحارالأنوار     82     162 )

در فضیلت سجده، سخن بسیار گفته شده‏است، سجده زیباترین و کاملترین حالت عبودیت و بندگى در برابر مولاىِ روؤف و خالق بى همتاست و در روایات آمده‏است: «نزدیکترین حالت انسان به خداوند مهربان، حالتى است که او در سجده قرار دارد.»

و در روایتى دیگر اینچنین آمده‏است:

«سجده‏هاى خود را طولانى کنید زیرا هیچ عملى بر شیطان سخت‏تر از این نیست که بنى آدم را در سجده ببیند....»

و نقل شده‏است که گروهى خدمت رسول اللّه (صلی الله علیه و آله) رسیدند و عرض کردند: «یا رسول اللّه رفتن به بهشت را براى ما در نزد خدا ضمانت کن».

 حضرت پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود:

 «باشد امّا در مقابل آن که  شما نیز مرا با سجده‏هاى طولانى یارى کنید»

آن گروه پذیرفتند و حضرت پیامبر(صلی الله علیه و آله) بهشت را براى آنها ضمانت فرمود.

از سلمان فارسى نقل شده‏است که فرمود:

«اگر نبود سجده براى خدا و همنشینى با گروهى که کلام طیب و طاهر مى‏گویند، هر آینه آرزوى مرگ داشتم.»