از امام صادق علیه السلام  

در باره پندهاى خداوند متعال  به حضرت عیسى بن مریم علیهما السلام،

قسمت (7)

یَا عِیسَى إِنَّ الْمُلْکَ لِی وَ بِیَدِی وَ أَنَا الْمَلِکُ فَإِنْ تُطِعْنِی أَدْخَلْتُکَ جَنَّتِی فِی جِوَارِ الصَّالِحِینَ

اى عیسى! مُلک از آن من است و به دست من و من پادشاهی هستم که  اگر فرمانم برى تو را به بهشتم و در جوار نیکان خواهم برد.

یَا عِیسَى ادْعُنِی دُعَاءَ الْغَرِیقِ الَّذِی لَیْسَ لَهُ مُغِیثٌ

اى عیسى! چون شخص غریقى که فریادرسى ندارد مرا بخوان [و دعا کن].

یَا عِیسَى لَا تَحْلِفْ بِاسْمِی کَاذِباً فَیَهْتَزَّ عَرْشِی غَضَباً

اى عیسى! به نام من سوگند دروغ مخور که عرشم از خشم می لرزد.

یَا عِیسَى الدُّنْیَا قَصِیرَةُ الْعُمُرِ طَوِیلَةُ الْأَمَلِ وَ عِنْدِی دَارٌ خَیْرٌ مِمَّا یَجْمَعُونَ

اى عیسى! عمر دنیا کوتاه است و آرزوهایش دراز و طولانی ست ولی در نزد من خانه ایست بهتر از هر آنچه  دیگران فراهم کنند [و جمع نمایند].  

یَا عِیسَى قُلْ لِظَلَمَةِ بَنِی إِسْرَائِیلَ کَیْفَ أَنْتُمْ صَانِعُونَ إِذَا خَرَجْتُ لَکُمْ کِتَاباً یَنْطِقُ بِالْحَقِّ فَتَنْکَشِفُ سَرَائِرَ قَدْ کَتَمْتُمُوهَا

اى عیسى! به ستمکاران بنى اسرائیل بگو: «آنگاه که دفتری براى شما آورم که به حق سخن بگوید و آنچه را که نهان ساخته اید عیان نماید؛ چه خواهید کرد!؟»

یَا عِیسَى قُلْ لِظَلَمَةِ بَنِی إِسْرَائِیلَ غَسَلْتُمْ وُجُوهَکُمْ وَ دَنَّسْتُمْ قُلُوبَکُمْ أَ بِی تَغْتَرُّونَ أَمْ عَلَیَّ تَجْتَرُونَ تَتَطَیَّبُونَ بِالطِّیبِ لِأَهْلِ الدُّنْیَا وَ أَجْوَافُکُمْ عِنْدِی بِمَنْزِلَةِ الْجِیَفِ الْمُنْتِنَةِ کَأَنَّکُمْ أَقْوَامٌ مَیِّتُونَ

اى عیسى! به ستمکاران بنى اسرائیل بگو روى خود شستید و دل هاى خود را چرکین نمودید؛ آیا به من غرور می ورزید و یا اینکه در برابر من جرات یافته اید!؟  براى اهل دنیا با بوى خوش خود را معطر می سازید در حالی که درون شما در نزد من مانند مرداری  گندیده است! آنگونه که گویا شما مردمانى مُرده‏اید.