یَا عِیسَى قُلْ لِظَلَمَةِ بَنِی إِسْرَائِیلَ لَا تَدْعُونِی وَ السُّحْتُ تَحْتَ أَحْضَانِکُمْ وَ الْأَصْنَامُ فِی بُیُوتِکُمْ فَإِنِّی رَأَیْتُ أَنْ أُجِیبَ مَنْ دَعَانِی وَ أَنْ أَجْعَلَ إِجَابَتِی إِیَّاهُمْ لَعْناً عَلَیْهِمْ حَتَّى یَتَفَرَّقُوا

اى عیسى! بستمکاران بنى اسرائیل بگو تا حرام در دامن دارید و بت در خانه؛ مرا نخوانید که من سوگند خوردم هر که دعایم کند مستجاب کنم و اجابت [و پاسخ] من برای آنها این است که  آنها را لعنت نمایم تا از هم بپاشند.

یَا عِیسَى کَمْ أُجْمِلُ النَّظَرَ وَ أُحْسِنُ الطَّلَبَ وَ الْقَوْمُ فِی غَفْلَةٍ لَا یَرْجِعُونَ تَخْرُجُ الْکَلِمَةُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ لَا تَعِی [لَا تَعِیهَا] قُلُوبُهُمْ یَتَعَرَّضُونَ لِمَقْتِی وَ یَتَحَبَّبُونَ بِی إِلَى الْمُؤْمِنِینَ

اى عیسى! تا چند خوشبین باشم و به زیبایی [بندگانم را] طلب نمایم! در حالی که این مردم در غفلت بسر برده و به سوی من بر نگردند!!؟، سخن از دهانشان بیرون آید و بر دلهایشان اثری  نبخشد؛  خود را به خشم من درکشند و به نام من خود را محبوب مؤمنان سازند!!؟.

یَا عِیسَى لِیَکُنْ لِسَانُکَ فِی السِّرِّ وَ الْعَلَانِیَةِ وَاحِداً وَ کَذَلِکَ فَلْیَکُنْ قَلْبُکَ وَ بَصَرُکَ وَ اطْوِ قَلْبَکَ وَ لِسَانَکَ عَنِ الْمَحَارِمِ وَ غُضَّ طَرْفَکَ عَمَّا لَا خَیْرَ فِیهِ فَکَمْ نَاظِرِ نَظْرَةٍ زَرَعَتْ فِی قَلْبِهِ شَهْوَةً وَ وَرَدَتْ بِهِ مَوَارِدَ الْهَلَکَةِ

اى عیسى! زبانت در نهان و عیان یکى باشد و دل و دیده‏ات نیز این چنان باشد؛ دل و زبانت را از حرام درکش و چشم از آنچه خوب نیست بپوشان؛ چه بسا بیننده‏اى که به یک نگاه در دلش شهوتى بکارد و خود را به هلاکت اندازد!

یَا عِیسَى کُنْ رَحِیماً مُتَرَحِّماً وَ کُنْ لِلْعِبَادِ کَمَا تَشَاءُ أَنْ یَکُونَ الْعِبَادُ لَکَ وَ أَکْثِرْ ذِکْرَ الْمَوْتِ وَ مُفَارَقَةَ الْأَهْلِینَ وَ لَا تَلْهُ فَإِنَّ اللَّهْوَ یُفْسِدُ صَاحِبَهُ وَ لَا تَغْفُلْ فَإِنَّ الْغَافِلَ مِنِّی بَعِیدٌ وَ اذْکُرْنِی بِالصَّالِحَاتِ حَتَّى أَذْکُرَکَ

اى عیسى! رحیم و مهر ورز باش و با مردم چنان باش که خواهى با تو آن چنان باشند، بسیار یاد مرگ و جدائى از خاندان باش؛ بازى [و کارهای بیهوده] مکن که بازى، تباهى می آورد؛ غفلت مورز که غافل از من دور است؛ با انجام اعمال نیک خویش مرا یاد کن تا من نیز تو را یاد کنم.

یَا عِیسَى تُبْ إِلَیَّ بَعْدَ الذَّنْبِ وَ ذَکِّرْ بِیَ الْأَوَّابِینَ وَ آمِنْ بِی وَ تَقَرَّبْ إِلَى الْمُؤْمِنِینَ وَ مُرْهُمْ یَدْعُونِی مَعَکَ وَ إِیَّاکَ وَ دَعْوَةَ الْمَظْلُومِ فَإِنِّی وَأَیْتُ عَلَى نَفْسِی أَنْ أَفْتَحَ لَهَا بَاباً مِنَ السَّمَاءِ وَ أَنْ أُجِیبَهُ وَ لَوْ بَعْدَ حِینٍ

اى عیسى! پس از گناه به سوی من باز گرد و توبه کنندگان را در برابر من یاد آور و به من ایمان آور و به مؤمنان نزدیک باش؛ به آنها دستور بده تا مرا به همراه تو یاد کنند، از نفرین ستمدیده بر حذر باش که با خود عهد کردم درى از آسمان برویش بگشایم و او را اجابت کنم گرچه پس از مدتى [طولانی] باشد.