بسم الله الرحمن الرحیم

کفارات گناهان

یا

از بین برندگان گناه(6)

وضو

امام صادق (علیه السلام) مى‏فرمایند:

کانَ الوُضُوءُ الَىِ الوُضُوءِ کَفّارةً لِما بَیْنَهُما مِنَ الذّؤنُوبِ

هر وضو- یى که مى‏گیرید- تا وضوى دیگر موجب از بین رفتن گناهان بین آن دو

–       وضو-  مى‏باشد.

–       (بحارالانوار، ج 80، ص‏314 )

 اینکه شخص همیشه با وضو و طهارت باشد نکته‏اى است که در شرع مقدس اسلام از اهمیّت قابل توجهى برخوردار گشته‏است. تأکید بر اینکه مؤمنین همیشه با وضو باشند و اینکه هر وضویى که مى‏گیریم کفاره گناهان مى‏باشد باید ما را متوجّه اهمیّت آن و آثار مخفى و عظیم آن بنماید. در روایت است که حضرت عیسى ( علیه السلام) مادر مکرمه خود حضرت مریم سلام‏اله علیها را در خواب مى‏بیند و از او سؤال مى‏کند که «آیا حاضرى به دنیا برگردى؟» ایشان مى‏فرمایند: بله به خاطر دو چیز، دلم مى‏خواهدبه دنیا برگردم؛ یکى از آن دو گرفتن وضو با آب سرد در شبهاى سرد زمستان، و دیگرى گرفتن روزه در روزهاى گرم تابستان.

 توجه به حدیث فوق به ما مى‏فهماند که قطعاً در ماوراى یک چنین اعمالى گنجهاى پنهان قرار گرفته که دست یابى به آنها و آثار پر برکت آنها تنها از راه‏هایى که بزرگان دین به ما معرفى نموده‏اند مقدور و میسّر است. در پایان به حدیث دیگرى در مورد وضو اشاره مى‏نماییم که از زبان مبارک حضرت موسى ( علیه السلام) است که از خداوند متعال سؤال مى‏فرمایند که: خدایا پاداش کسى که از ترس و خشیت تو وضوى کامل مى‏گیرد چیست؟ حضرت حق در پاسخ مى‏فرمایند: او را در روز قیامت بگونه‏اى مبعوث مى‏کنم که در مقابلش نورى باشد که براى او بدرخشد( و راه را روشن نماید) ....

بار الها ما را از پاکیزگان و مطهران درگاهت قرار بده.

التماس دعا