من کیستم ؟

-من کیستم؟ موجودی «در ورای این جسم خاکی» که این جسم مانند «نقاب و ماسکی» آن را پوشانده و مرا از آن -یعنی خویشتن خویش- غافل ساخته است.        

-من کیستم؟ «مسافری» از ملکوت به عالم ناسوت که گرفتار زرق و برق دنیا شده و از «بازگشت» به دامان صاحبش غافل گردیده است.        

-من کیستم؟ یک «تبعیدی»که برای گذران دوران تبعید و پاک شدن از ریشه های جرم و خطا پا به دنیا نهاده ولی تبعیدگاه به مذاقش خوش آمده و اهل و عیال را         –که در وطن و در انتظار اویند- فراموش ساخته است.

-من کیستم؟ موجودی گرانسنگ و قیمتی که «گوهر وجود» خویش را ارج ننهاده و آن را با «خرمهره ی دنیا» عوض نموده است.        

-من کیستم؟ یک موجود «باقی و ابدی» که گرچه خواهان جاودانگی و بقاست ولی با دل بستن به دنیا، «فنا» را به جای «بقا» طالب گشته است.        

-من کیستم؟ موجودی کمال طلب، عالی خواه، زیبا پسند و لذت جو که به اشتباه رفاه، لذت و تجملات دنیا را به جای آنها برگزیده است.        

-من کیستم؟ دنیایی از عظمت، نظم و عجایب خلقت که هرگاه در خود به دقت بنگرد خدا را به خوبی می بیند و بلکه جز خدا را نمی بیند        

-من کیستم؟ موجودی «بهترین خواه» که به «بدترین ها» دل بسته و بسنده کرده است.        

-من کیستم؟ آینه ای تمام نما از جمال الهی که لایق مقام و عنوان «خلیفه اللهی» گشته و مسجود ملائک شده است.        

-من کیستم؟ موجودی جامع اضداد: عقل و نفس؛ خیر و شر؛ پاکی و خباثت؛ ترحم و بی رحمی؛ و ...        

-من کیستم؟ کبوتری آزاد که «جَلد» دنیا گشته و به «یک دو دانه ی ارزن ز خرمن ها فرو مانده» .        

-من کیستم؟ موجودی «بالقوه» کامل و اشرف مخلوقات ولی «بالفعل»، آنچه هستم!!.        

-من کیستم؟ موجودی «ناسپاس» که پاسخ الطاف و مهربانی خالقش را با نمک دان شکستن و عصیان داده است.        

-من کیستم؟ موجودی به زعم خویش «زرنگ» که «نقد دنیا» را به «نسیئه ی آخرت» و «فانی» را به «باقی» ترجیح داده است.        

-من کیستم؟ گمشده ای در پی یافتن خویش که «آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد».        

-من کیستم؟ گم گشته ای که نمی داند «گم گشته» و از همین روست که در پی یافتن خویش نیست.        

-من کیستم؟ اشراف زاده ای! که بر اثر حادثه ای         –یعنی ورود به دنیا- گذشته ی خویش –یعنی روز اَلَست- را فراموش کرده؛ گاه منکر آن گشته است؛ گاه در پی یافتن هویت خویش است و گاه نیز حتی خویشتن خویش را فراموش ساخته است.

-من کیستم؟ پیمان گزاری که به بهانه فراموشی         –روز اَلَست- پیمان شکنی را پیشه خود ساخته است.

-من کیستم؟ «جاودان خواه»ی که جاودانگی را در دنیای فانی جستجو می کند !! در حالی که خروج انسانها را از آن، هر روز می بیند.        

-من کیستم؟ «ابر رایانه»ای پر قدرت و سریع که تنها از آن به عنوان یک «ماشین حساب» و یا برای چند «بازی» استفاده می شود.        

-          لطفا با درج نظرات خود در قسمت

-          «نظرات دیگران»

-          مرا در جهت بهتر شدن مطالب یاری نمایید

-          با تشکر

-          التماس دعا