به کجا چنین شتابان؟!
کلاس درس در طبقهی سوم دانشگاه بود. آسانسور خراب بود با عجله از پلهها بالا رفتم هنوز چند پله بالا نرفته بودم که استاد را در راه پله دیدم. پس از سلام و احوالپرسی به من گفت:
«یک سوال ساده: هدف تو از پانهادن روی پله اول چیست؟»
اول تعجب کردم ولی با تکرار سوال، پاسخ دادم:
«خوب، معلومه قصدم حاضر شدن در کلاس و استفاده از درس شماست».
استاد: «آیا پا نهادن بر روی پله دوم، سوم و ... هدف تو نیست؟
گفتم: «بله، ولی ...» حرفم را قطع کرد و گفت:
«یک اشتباه بزرگ خیلی از آدمها این است که بین این هدف و آن هدف فرقی نمیگذارند».
پرسیدم: «یعنی چه؟»
و او گفت: «وقتی ازشون میپرسی: هدفتون از زندگی چیست؟ میگویند: «تحصیلات عالیه، ازدواج، شغل مناسب، رفاه و ...» و اصلاً توجهی ندارند که اینها، هیچیک «هدف انسان از زندگی» نیست بلکه اینها همان پلکانی هستند که برای رسیدن به هدف اصلی باید از آنها بالا رفت».
گفتم: «استاد! پس اینها چیستند؟»
گفت: «اینها اهداف انسان در درون زندگی هستند. یعنی انسان به دنیا نیامده است تا به اینها برسد بلکه آمده است تا از اینها بهره گرفته و به هدفی متعالی برسد.
یعنی رسیدن به اوج خوبیها و زیباییها، رسیدن به
آرامشی جاویدان در جوار حضرت حقتعالی.
اکبر فرحزادی نویسنده این سطور معتقد است تنها مذهب بی نقص و نجاتبخش اسلام شیعی است و بدون هدایت اهل بیت علیهم السلام هرگز نمی توان به مقصد رسید. بیایید همه در نشر آموزه های اهل بیت علیهم السلام کوشا باشیم. |