میدان مین
همهی ما چیزهایی در مورد میدان مین شنیده ایم: مکانی که در درون خود انواع مینهای آشکار و پنهان، کوچک و بزرگ، انفجاری و منور و ... را دارا بوده و مانعی بزرگ برسر راه رزمندگان محسوب میشد.
محلی که برای رسیدن به هدف باید بتوان سالم و با احتیاط از آن عبور کرد.
محلی که اندکی غفلت، بیتوجهی و نادانی در آن، میتواند قاتل انسان گشته و جان شیرین او را بستاند.
البته در 8 سال دفاع مقدس، این مکان، محلی برای معراج شهیدان بزرگ و بزرگمردانِ گاه کم و سن و سالی بود که از این سکوی پرتاب بهره برده و خویش را به نزد حضرت دوست رساندند؛ همانها که از جان گذشتند تا به جانان برسند.
اما نکتهای که نباید از آن غفلت نمود این است که «میدان مین» فقط مختص به زمان جنگ نیست بلکه
اکنون نیز من و تو در میدان مین بزرگی به نام «دنیا» قرار داریم.
میدانی با انواع مینهای مهلک و خطرناک:
مین شهوت، قدرتطلبی، مین حرص و طمع، مالاندوزی، مین کبر، غرور، نادانی، خودخواهی، خودپرستی و صدها مین کوچک و بزرگ دیگر.
مینهایی که انفجار هر یک میتواند جان انسان را در معرض خطر قرار داده و به جای رسیدن به بهشت، او را روانهی آتش دوزخ سازد.
دنیا، این میدان مین خطرناک را بهتر بشناسیم.
اکبر فرحزادی نویسنده این سطور معتقد است تنها مذهب بی نقص و نجاتبخش اسلام شیعی است و بدون هدایت اهل بیت علیهم السلام هرگز نمی توان به مقصد رسید. بیایید همه در نشر آموزه های اهل بیت علیهم السلام کوشا باشیم. |