فَشَن!

خیلی از فعالیت‌های انسان برای ارضای خواسته‌های نفسانی خویش است یعنی آنچه را که خود می‌پسندد انجام می‌دهد.  ولی برخی دیگر از فعالیت‌های او برای جلب رضایت دیگران است و البته این «دیگران» اقسامی دارند:

1-              آنان‌که دوستشان دارد [محبوب اویند] که آنها نیز مختلفند:

الف) محبوب‌های‌مادی: والدین، اقوام، دوستان، معشوق‌های مادی و ... که [گاه] انجام کار برای رضایت ایشان می‌تواند مورد تایید عقل و عرف عقلا باشد.

 ب) محبوب‌های معنوی: حضرت حق‌تعالی، حضرت پیامبر  اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله،  امام‌علیه‌السلام و .... که حتما  انجام کار برای رضایت ایشان مورد تایید عقل و عرف عقلا  می‌باشد.

      2- آنان‌که علاقه‌ای به آنها ندارد و گاه حتی آنها را نمی‌شناسد!  تعجب نکنید؛ بله گاه انسان برای جلب رضایت و خواست دیگران [مردم و هر نظاره‌گری] کارهایی می‌کند که نه عقل خویش آن را می‌پسندد و نه عقلای جامعه. انجام کار برای جلب رضایت این قسم از افراد، در بسیاری از موارد هیچ سنخیتی با منطق و حکم عقل ندارد!.

بسیاری از مد‌های اجتماعی، نمونه‌ای از این فعالیت‌های انسان است. مدهایی که گاه نه تنها با طبع زیباپسند انسان سازگار نیستند و فاقد هرگونه قشنگی و جذابیت واقعی‌اند، بلکه گاه بسیار زشت و کریه نیز هستند: سیخ کردن موهای سر [فشن]، تراشیدن موهای سر به نحو مشمئز کننده، پوشیدن لباس‌های پاره و کثیف و ... از این دست فعالیت هاست. 

اندکی بیاندیشیم!
((   برگرفته از کتاب تلنگر.    الف ف (امیدوار)    ))