خاک طلا

کیسه‌ای پر از خاک طلا در اختیار دارید و متوجه می‌شوید که ته کیسه‌ی مذکور سوراخی ایجاد شده و خاک طلای شما به سرعت در حال ریختن است و ضمناً باد تندی نیز می‌وزد و آن را با خود می‌برد! کدام انسان عاقلی را سراغ دارید که از کنار این قضیه به سادگی بگذرد و مانع اتلاف این سرمایه‌ی گرانقیمت نشود؟! بی‌تردید هیچ‌کس!

اما من انسان‌های زیادی را می‌شناسم که بی‌توجه به این امر و به سادگی از کنار آن می‌گذرند!

من، شما و خیلی دیگر از هم‌نوعان، از همین دست افرادیم!

تعجب نکنید؛ بله اکثر ما انسان‌ها قدر خاک طلای با ارزشی به نام «عمر» را نمی‌دانیم؛ عمری که با سرعت می‌گذرد و بدون بهره‌گیری صحیح، در حال تلف شدن است.

سرمایه‌ی بسیار ارزشمندی که گر چه قابل خرید و فروش نیست ولی می‌توان آن را حفظ نمود!.

مانند کسی که گرچه نتواند جلوی خروج خاک طلا را بگیرد ولی لااقل آن را در ظرفی دیگر وارد سازد و مانع ازبین رفتن آن شود.

یادمان باشد: روزی می‌رسد که برای لحظه‌لحظه‌ی عمرمان حسرت می‌خوریم؛

پس، قدر لحظاتِ در اختیار را بدانیم.

علی‌علیه‌السلام می‌فرماید:

الفُرصَهُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ فَانتَهِزوا فُرَصَ الخَیر

فرصت، مانند عبور ابرها در گذر است؛

فرصتهای خیر را غنیمت شمارید.

(وسائل‏الشیعه، ج16، ص84)