از امام صادق علیه السلام  

در باره پندهاى خداوند متعال  به حضرت عیسى بن مریم علیهما السلام،

قسمت (9)

یَا عِیسَى کُلُّ مَا یُقَرِّبُکَ مِنِّی فَقَدْ دَلَلْتُکَ عَلَیْهِ وَ کُلُّ مَا یُبَاعِدُکَ مِنِّی قَدْ نَهَیْتُکَ عَنْهُ فَارْتَدْ لِنَفْسِکَ

اى عیسى! تو را بهر چه به من نزدیکت سازد  راهنمائى کردم و از چه تو را از من دور کند نهی  کردم؛ [اکنون] تو خود را حفظ نما.

یَا عِیسَى إِنَّ الدُّنْیَا حُلْوَةٌ وَ إِنَّمَا أَسْتَعْمِلُکَ فِیهَا لِتُطِیعَنِی فَجَانِبْ مِنْهَا مَا حَذَّرْتُکَ وَ خُذْ مِنْهَا مَا أَعْطَیْتُکَ عَفْواً انْظُرْ فِی عَمَلِکَ نَظَرَ الْعَبْدِ الْمُذْنِبِ الْخَاطِئِ وَ لَا تَنْظُرْ فِی عَمَلِ غَیْرِکَ نَظَرَ الرَّبِّ وَ کُنْ فِیهَا زَاهِداً وَ لَا تَرْغَبْ فِیهَا فَتَعْطَبَ

اى عیسى! دنیا شیرینست و من تو را در آن گماردم تا مرا اطاعت کنى پس از هر چه بر حذرت داشتم بر کنار باش و هر چه بتو دادم بگیر؛ مانند یک  بنده‏اى گنه‏کار و خاطئ  به اعمال خود بنگر و در کار دیگران مانند پروردگار نگاه مکن؛ در دنیا  زاهد باش و بى‏رغبت تا رنج نبرى.

یَا عِیسَى اعْقِلْ وَ تَفَکَّرْ وَ انْظُرْ فِی نَوَاحِی الْأَرْضِ کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الظَّالِمِینَ*

اى عیسى! تعقل و اندیشه کن و در اطراف زمین نیک بنگر که سرانجام ستمکاران چگونه  شد!!؟

یَا عِیسَى کُلُّ وَصِیَّتِی نَصِیحَةٌ لَکَ وَ کُلُّ قَوْلِی حَقٌّ وَ أَنَا الْحَقُّ الْمُبِینُ وَ حَقّاً أَقُولُ لَئِنْ أَنْتَ عَصَیْتَنِی بَعْدَ أَنْ أَنْبَأْتُکَ مَا لَکَ مِنْ دُونِی وَلِیٌّ وَ لَا نَصِیرٌ

اى عیسى! همه سفارشاتم اندرز به توست و همه گفتارم حق است و من حق روشنم و بدرستى مى‏گویم: اگر پس از آنکه آگاهت ساختم نافرمانیم کنى جز من سرپرست و یارى ندارى [و هیچکس تورا یاری نخواهد رساند].

 یَا عِیسَى ذَلِّلْ قَلْبَکَ بِالْخَشْیَةِ وَ انْظُرْ إِلَى مَنْ هُوَ أَسْفَلُ مِنْکَ وَ لَا تَنْظُرْ إِلَى مَنْ هُوَ فَوْقَکَ وَ اعْلَمْ أَنَّ رَأْسَ کُلِّ خَطِیئَةٍ وَ ذَنْبٍ حُبُّ الدُّنْیَا فَلَا تُحِبَّهَا فَإِنِّی لَا أُحِبُّهَا

اى عیسى! دلت را با ترس رام ساز و [در مادیات] به پست‏تر از خود بنگر و به بالا دست خود منگر و بدان که سر منشاء هر خطاء و گناهى «دنیا دوستى» است؛ آن را دوست مدار زیرا من آنرا دوست ندارم.